वर्धा – शिक्षण ही मूलभूत गरज असतानाही सामान्य कुटुंबातील आर्थिक अडचणींमुळे एका होतकरू विद्यार्थिनीने आपलं जीवन संपवल्याची हृदयद्रावक घटना लोणसावळी (ता. सेलू, जि. वर्धा) येथे समोर आली आहे.
सोनिया उईके (वय 16) या बारावीच्या प्रवेशासाठी पैसे मिळत नसल्यामुळे नैराश्यात गेली आणि बाथरूममधील अँगलला गळफास लावून आत्महत्या केली.
आर्थिक अडचणीमुळे स्वप्नावर पाणी
सोनियाची आई-वडील दोघंही साध्या मजुरीच्या कामावर होते.
सोनिया बारावीच्या प्रवेशासाठी उत्सुक होती, मात्र घरची परिस्थिती इतकी बिकट होती की तिच्या वडिलांनी ‘पैसे मिळाले की प्रवेश घेऊ’ असं सांगितलं.
परंतु ही प्रतीक्षा तिला असह्य झाली, आणि तिने आयुष्य संपवण्याचा निर्णय घेतला.
कुटुंब आणि परिसरात शोककळा
सोनियाच्या मृत्यूची माहिती मिळताच संपूर्ण परिसरात शोककळा पसरली.
शेजारी, शिक्षक, मित्र-मैत्रिणींना विश्वासच बसत नव्हता की इतकी हुशार, शांत आणि अभ्यासू मुलगी असं टोकाचं पाऊल उचलेल.
तिच्या शाळेतील शिक्षकांनी सांगितलं की, सोनिया नेहमीच चांगले गुण मिळवायची आणि तिचं एकच स्वप्न होतं – पुढे शिकायचं!
प्रशासन आणि शैक्षणिक यंत्रणेवर प्रश्नचिन्ह
ही घटना शासकीय शिष्यवृत्ती योजनांची अंमलबजावणी आणि गरजू विद्यार्थ्यांपर्यंत पोहोचणाऱ्या मदतीबाबत प्रश्नचिन्ह उपस्थित करते.
जर वेळीच शाळा किंवा स्थानिक प्रशासनाने हस्तक्षेप केला असता, तर आज सोनियाचं स्वप्न अधुरं राहिलं नसतं.
मानसिक आरोग्य आणि विद्यार्थ्यांचा तणाव
सोनियाची आत्महत्या हे फक्त आर्थिक अडचणींचं लक्षण नाही, तर विद्यार्थ्यांवर वाढणाऱ्या शैक्षणिक आणि सामाजिक दबावाचंही दाहक उदाहरण आहे.
आज अनेक विद्यार्थी शैक्षणिक यशासाठी मोठ्या प्रमाणात तणावात जगत आहेत.
पालक, शिक्षक आणि समाज म्हणून आपली जबाबदारी आहे की त्यांच्या भावनिक गरजाही समजून घ्याव्यात.
सामाजिक कार्यकर्त्यांची मागणी – “शिक्षण हक्कासाठी खऱ्या अर्थाने उपाययोजना हवीत”
घटनेनंतर स्थानिक सामाजिक संस्था आणि कार्यकर्त्यांनी शासनाकडे मागणी केली की अशा गरजू विद्यार्थ्यांसाठी तात्काळ शैक्षणिक मदत निधी उपलब्ध असावा.
प्रत्येक तालुक्याच्या शाळांमध्ये ‘आपत्कालीन शिष्यवृत्ती फंड’ असावा जेणेकरून वेळप्रसंगी विद्यार्थ्यांचा जीव जाणार नाही.
निष्कर्ष
सोनियाच्या आत्महत्येने एकच गोष्ट अधोरेखित केली –
“शिक्षण हे प्रत्येकाचं स्वप्न असतं, पण त्यासाठी जीव द्यावा लागतो, हे या समाजाचं अपयश आहे.”
या घटनेतून शिकून समाज, शाळा, पालक, प्रशासन आणि सरकारने अशा प्रकारांवर आळा घालण्यासाठी एकत्र येणं गरजेचं आहे.
सोनियाचं स्वप्न अधुरं राहिलं, पण ती ज्या शिक्षणासाठी लढली, ते शिक्षण आता इतर गरजू मुलांपर्यंत पोहोचायला हवं.