मुंबईत सध्या सुरू असलेल्या मराठी आणि हिंदी भाषावादाच्या पार्श्वभूमीवर शंकराचार्य अविमुक्तेश्वरानंद सरस्वती यांनी घेतलेली भूमिका अत्यंत स्तुत्य आणि संवेदनशील ठरत आहे. त्यांनी स्पष्टपणे सांगितलं की,
“मी मराठी शिकल्याशिवाय मुंबई सोडणार नाही.”
या विधानामुळे भाषिक एकतेचा नवा आदर्श समोर आला असून, राज्यातील भाषाभिमानाच्या चर्चेला एक सकारात्मक वळण मिळालं आहे.
मुंबईत राहून दोन महिने मराठी शिकणार
सध्या शंकराचार्य अविमुक्तेश्वरानंद शिवाजी पार्क परिसरात वास्तव्यास आहेत. त्यांनी पत्रकार परिषद घेत मराठीबद्दल आदर व्यक्त करताना सांगितलं की,
“मराठी ही महाराष्ट्राची ओळख आहे. येथे राहणाऱ्यांनी ती शिकणे गरजेचे आहे. मी स्वतः पुढील दोन महिने मुंबईत राहून मराठी शिकणार आहे. जेव्हा मी मराठीत सहज संवाद साधू शकेन, तेव्हाच मी मुंबई सोडेन.”
या विधानातून त्यांनी स्थानिक संस्कृतीचा स्वीकार, भाषेप्रती आदर आणि आत्मीयता दाखवली आहे.
पत्रकार परिषदेमधील स्पष्ट भूमिका
प्रसारमाध्यमांसमोर बोलताना त्यांनी सांगितले की,
“प्रत्येकाने ज्या प्रदेशात राहतो, तिथली भाषा शिकणे ही जबाबदारी आहे. महाराष्ट्रात राहत असताना मराठी न शिकणे हे त्या भूमीप्रती अन्यायकारक आहे.”
त्यांनी उदाहरणादाखल सांगितले की, देशाच्या विविध भागात ते जिथे राहिले, तिथल्या स्थानिक भाषेचा त्यांनी सन्मान केला आणि शिकण्याचा प्रयत्नही केला.
भाषिक सौहार्दासाठी प्रेरणादायी पाऊल
अविमुक्तेश्वरानंद यांचा हा संकल्प केवळ वैयक्तिक नाही, तर तो भाषिक सलोखा, संस्कृतीचा सन्मान आणि एकात्मतेचा संदेश देणारा आहे. जिथे राजकीय आणि सामाजिक वादातून भाषा विभाजनाचं कारण बनते, तिथे त्यांनी दाखवलेली ही भूमिका समाजासाठी मार्गदर्शक ठरू शकते.
त्यांच्या या निर्णयाचे अनेक मराठी भाषाप्रेमींनी स्वागत केले असून, सोशल मीडियावर त्यांचं कौतुक होत आहे. काहींनी तर म्हटलं की, “जे मराठी बोलत नाहीत त्यांना शंकराचार्यांकडून शिकावं.”
राज्यातील भाषिक तणावावरही सकारात्मक परिणाम
सध्या महाराष्ट्रात हिंदी भाषेच्या सक्तीविरोधात विविध संघटना, राजकीय पक्ष आंदोलन करत आहेत. अशावेळी अविमुक्तेश्वरानंद यांचे हे पाऊल राजकीय नसून सामाजिक आणि सांस्कृतिक समरसतेकडे नेणारे आहे.
त्यांच्या या निर्णयामुळे मुंबईत राहणाऱ्या इतर गैरमराठी भाषिकांनाही स्थानिक भाषेचा आदर करण्याची प्रेरणा मिळेल, अशी अपेक्षा आहे.
निष्कर्ष
शंकराचार्य अविमुक्तेश्वरानंद सरस्वती यांनी मराठी शिकण्याचा घेतलेला संकल्प हे केवळ एक भाषिक पाऊल नाही, तर महाराष्ट्राच्या संस्कृतीप्रती दाखवलेलं एक सुंदर नातं आहे. त्यांच्या या भूमिकेने भाषिक सलोख्याचा आदर्श निर्माण केला असून, सर्व राज्यवासीयांनी त्यांचा आदरपूर्वक आदर्श घ्यावा, अशी जनतेत भावना आहे.