सोलापूर शहरातील जुने सोलापूर परिसरात एक हृदयद्रावक घटना समोर आली आहे. केवळ १६ वर्षांचा शिवशरण टाकोटी या विद्यार्थ्याने आत्महत्या करून आपलं आयुष्य संपवलं. तीन महिन्यांपूर्वी त्याच्या आईचं पांडुरोगाने (जॉन्डिस) निधन झालं होतं, आणि त्यानंतर तो प्रचंड मानसिक तणावात होता.

मामा घरात घेतलं टोकाचं पाऊल

शिवशरण सध्या आपल्या मामाच्या घरी राहत होता. घरातील सर्वच सदस्य त्याच्या बदललेल्या वागणुकीकडे लक्ष देत होते, मात्र तो इतक्या गंभीर निर्णयाकडे झुकतोय, याचा कोणालाही अंदाज नव्हता. घरात कोणी नसताना त्याने आत्महत्येचं पाऊल उचललं. त्यानंतर पोलिसांनी घटनास्थळी धाव घेतली.

भावनिक चिठ्ठीत व्यक्त केला दु:ख

शिवशरणने एक चिठ्ठी लिहून ठेवली होती, ज्यात त्याने आईविना जगणं किती कठीण आहे हे स्पष्टपणे लिहिलं. “आई गेल्यानंतर माझं आयुष्य रिकामं झालंय… आता माझं इथे काहीच उरलेलं नाही,” असं त्याच्या चिठ्ठीत म्हटलं आहे. ही चिठ्ठी वाचून घरच्यांसह पोलिस अधिकाऱ्यांनाही अश्रू अनावर झाले.

कुटुंबावर दुःखाचा डोंगर

मुलगा गेल्यानंतर कुटुंबातील सदस्य पूर्णतः कोसळले आहेत. आधी आईचा आणि आता मुलाचा मृत्यू यामुळे परिसरातही शोककळा पसरली आहे. शेजारी व मित्रपरिवार त्याला अभ्यासू आणि शांत स्वभावाचा म्हणून ओळखत होते.

तरुण मानसिक आरोग्याकडे दुर्लक्ष?

ही घटना आपल्याला मोठा प्रश्न विचारते — आपण आपल्या मुलांच्या मानसिक आरोग्याकडे किती लक्ष देतो? किशोरवयीन मुलं बाहेरून ठिक दिसतात, पण त्यांचं आतलं दुःख अनेकदा कोणालाही कळत नाही. विशेषतः आई-वडिलांचा आधार हरवलेली मुलं खूप असुरक्षित होतात.

तज्ज्ञांचा इशारा

मानसोपचार तज्ज्ञांच्या मते, अशा घटनांनंतर पालक, शिक्षक आणि नातेवाईकांनी मुलांसोबत संवाद ठेवणं आवश्यक आहे. दु:खातून बाहेर यायला वेळ लागतो, पण त्यासाठी भावनिक पाठबळ, सल्ला आणि प्रेमाची गरज असते.

काय करता येईल?

• स्कूल काउंसिलिंग: शाळांमध्ये मानसोपचार तज्ज्ञांची नेमणूक हवी.

• कौटुंबिक संवाद: घरी मुलांशी रोज संवाद साधा, त्यांच्या भावना समजून घ्या.

• दु:खावर उपाय: मृत्यू किंवा आघातानंतर ‘ग्रीफ काउंसिलिंग’ गरजेचं आहे.

• समाज जागरूकता: आत्महत्येबाबत उघडपणे बोलण्याची गरज आहे.

निष्कर्ष

शिवशरणच्या आत्महत्येने पुन्हा एकदा किशोरवयीन मुलांच्या भावनिक स्वास्थ्याचा विषय केंद्रस्थानी आणला आहे. केवळ शिक्षणच नाही तर प्रेम, आधार, संवाद आणि मानसिक आरोग्य – हेही त्यांच्या वाढीसाठी तितकंच महत्त्वाचं आहे. ही घटना दु:खद असूनही, ती आपल्याला सजग करणारी ठरावी, हीच अपेक्षा.